Deze namiddag had ik een ELW sessie in Centrum Voelen. Na de sessie vertrok ik met een rustige en zelfverzekerde pas. Mijn lichaam voelde vrij, open en vol zelfvertrouwen. Gevoelens die ik meeneem tijdens en na mijn tocht. Op de parking zag ik iets wit voor me liggen. Een stuk steen in de vorm van een hart. Het eerste wat ik aan dacht was het meenemen op de Camino om het neer te leggen aan het ‘Cruz de Ferro’ bij het dorp Foncebadón. Niet om er een zonde achter te laten, wel om het dankbare neer te leggen van wat er al geweest is. Echter binnenin zei me iets ‘ik laat het Hart liggen voor anderen die hier voorbij zullen komen. Ook zij mogen zien en voelen.