Met een volle rugzak en een stevige stoffenzak vol gluten- lactose vrije producten, gezonde vervangers om binnenkort twaalf zusters en broeders een heerlijke fijne maaltijd te serveren tijdens hun grote jaarlijkse bijeenkomst in ‘Magdala’ neem ik de eerste trein richting La Ferté-Imbault.

Op een terrasje uitkijkend op het station van Lille Flandre, genietend van de zon voel ik een sereniteit in mezelf terug komen, spanning en drukte was voelbaar tijdens mijn verblijf in België. Gans mijn rechterkant deed pijn, mijn vingers gaan slapen in de nacht waardoor ik wakker kom van de pijn, voor de helft van de tijd zat ik met helse drukkende hoofdpijn, een maag die onderste boven kwam en een stuit die zich liet voelen.
Ik hoop dat mijn lijfje snel het zachte terug mag ontmoeten.
Ik kijk er alvast naar uit naar mijn dagelijks ritueel aan het water van ‘Magdala’.

Op mijn linkerkant komt een forse man, wat doorwaait en in haast zich op het terras zetten. Drie verplaatst hij zich van plaats. De ober vraagt hem wat hij wenst. Met een fijne stem antwoord hij “een koffie graag”. “Welke koffie?”, vraagt de ober. “De goedkoopste meneer”.
Ik steek mijn hand op naar de ober. “Mag ik nog een koffie alstublieft en de koffie die meneer u net besteld heeft zal ik betalen”. “Merci, madame”, zegt de ober.
Wat later hoor ik dat de koffie bij de meneer wordt gebracht. “Deze koffie werd u aangeboden door de dame.”
Stilzwijgend geniet ik van mijn koffie in verbondenheid met de man.

In mijn rug hoor ik een conversatie. “Toi tu est amoureux de l’amour”. Ik draai me om kijk hen aan… “C’est jolie cela”.

Laten we allen verliefd zijn op de Liefde.
Een fijn week gewenst aan iedereen.
Liefs Jasmine Marie José
🙏🤍🌹