27 december 2015 – Gent – 2015 is bijna voorbij, 2016 staat voor de deur. Het was een jaar met vele, nieuwe, intense ontmoetingen. In verbinding  met andere maar ook met mezelf. Verbinding durven aangaan met deeltjes van mezelf die ik heb afgeschermd door de jaren heen, alsook met deeltjes van mezelf die ik niet zo leuk vind. Een jaar waar ik belangrijke beslissingen heb genomen, de angst voorbij.

Deze periode van het jaar is voor mij jaren de moeilijkste geweest. Een periode waar ik mij terug trok in mijn grot. Rolluiken, gordijnen bleven dicht. Naar binnen keren. Waar ik pas naar buiten kwam wanneer de zon terug onder was en als de noodzaak hoog was om mijn koelkast te vullen. Een periode van mensenschuw. Wanneer ik deze periode met iemand samenwoonde werd het dubbel zo zwaar. Ik wou rekening houden met de ander, ik wou er staan. Mijn lichaam kon het echter niet.

De voorbije periode werd anders!

Ik werd me bewust van vast geroeste patronen. Van denkpatronen die mezelf gevangen hebben gehouden.

Gordijnen die dicht blijven! Gewoon geen meer hangen! Mezelf het niet kwalijk nemen dat ik mijn grot in ga, wel het aanvaarden dat ik er nood aan heb. Dagelijks naar de winkel ipv één keer, zo krijgt mijn lichaam toch de zon te zien en wordt ik niet mensenschuw 🙂 . Het aanvaarden dat mijn lichaam meer moe is en meer rust nodig heeft. Ik ben bewuster beginnen leven.

De hoge pieken en dalen werden golvend aan de oppervlakte. De periode werd krachtiger, rustiger, opener, levend, bewuster.

Kijk nu even naar de natuur! De fauna en flora! Het mooiste voorbeeld waar we vaak aan voorbij lopen. Het heeft ons zoveel te vertellen, zoveel te bieden.

En ook al krijg ik geen dikke zachte vacht, ik geniet van het zachte deken op mijn rug en voelt me super goed i mijn holletje 🙂  .

Het ontroerd me, de ontroering voelt fijn aan.

Ik heb me ook voorgenomen om alles wat er moge op mijn weg komen van energie deze te aanvaarden en te laten zijn, te laten leven. De energie niet te zien als goed of slecht. Wat is niet goed aan je kwaad maken? Ook kwaadheid brengt je in verbinding. Als ik dan stil sta en ga kijken wat achter die kwaadheid zit, kan kwaadheid heel vaak een camouflage zijn om een  ander gevoel zoals machteloosheid, verdriet, angst… te verbergen en waarom zouden deze er niet mogen zijn! Hoe kan ik in verbinding gaan als mijn gevoelens er niet mogen zijn. Als ik mezelf een verbod opleg!  Neen, geen verbod meer, ze mogen leven! En geloof me het voelt super goed!

Het bewust worden van een gevoel, het toelaten van een emotie, het bevrijd je lichaam. Een borstkas die ruimer aanvoelt, longen die meer plaats krijgen, een hart die vrijheid mag krijgen.

Ik kijk rondom me. Het is zondag. Koopzondag! Handen gevuld. Propvolle zakken. Belegde broodjes waarbij je twee handen nodig hebt om er eentje vast te houden en waar je niet weet hoe je erin moet bijten. Gevulde glazen op tafel netjes op een rij. Winkels draaien op volle toeren. Mensen hebben haast. Nog snel wat cadeautjes. Zou ik dit nu allemaal zien omdat ik zelf de feestdagen sober vier.

Alhoewel! Wat is sober! Mijn thuis staat vol kaarsjes. Mijn keuken gaat straks ruiken naar verse soep en mag ik noten kraken die ik vorig van iemand kreeg. Om deze dan morgen op mijn beurt te verwerken in een maaltijd en deze te delen met collega’s.  Op mijn kast staan Kerstkaartjes en wensen van mensen die me dierbaar zijn. Mensen waarmee ik op één of andere manier verbonden ben.

Het zonlicht die op mijn kristal schijnt en mij een regenboog aan kleuren schenkt. Stromend water, verwarming, een dak boven mijn hoofd. Een zacht dekentje op mijn rug. Dankbaar terug mogen kijken naar alle ontmoetingen, voel ik me op één of andere manier nog met hen verbonden. Een waardevolle soberheid! Een geschenk die het hart warmt.

Dit wens ik mezelf en de ander toe in 2016!

Verbondenheid, dankbaarheid en een warm open hart. Geef jezelf van hart tot hart!

En wie weet ontmoeten we elkander op de weg in 2016!  Van mij krijg je alvast een hartverwarmende omarming.

Eén weg is al zeker gepland en staat in de startschoenen. In het voorjaar begin ik met alle Sint-Jacobskerken (Sint-Jacobs de Meerdere) in België te verbinden met elkaar.