In de ‘materie’ plaatsen… De materie een woord die heel breed kan ingevuld worden. En ik heb vooral het idee dat men daar vaak een geldige reden voor zoekt en invulling aangeeft op een moment dat het ons ten goede komt en dan heb ik hier over de menselijk gecreëerde materie.
Iemand deelde me overlaatst een korte zin, “in materie daar zit het woord mater in, moeder’.
Af en toe komt deze zin terug aan de oppervlakte. Ik laat ze dan vrij rond zweven zonder ze werkelijk te willen vastnemen.
Dan verschijnt voor mijn ogen vaak het symbool van infinity of een zandloper waarin dezelfde vorm aanwezig is maar niet dezelfde beweging maakt. En als ik het dan verwoord dan komt het woord ‘trechter’ eruit.
Trechter… zo voelde het voor mij wanneer ik dichter bij België kwam.
Van de wijdse vlakken, open natuur gebieden, oneindige horizonten naar dichtgebouwde gebieden, drukke straten, beperkte vergezichten.
Van een weinig, minimale rugzak waar ik maanden met dezelfde kledij heb gewandeld.
Van twee t-shirt, een paar kousen, twee onderbroeken, een paar schoenen, een trui, een lange broek, een vest, een muts, een paraplu, een tandenborstel, een klein handdoekje, een smartphone en een thermische lakenzak naar een overvolle kleerkast, 5 paar schoenen per seizoen, ontelbare kousen en onderbroeken, garage vol materiaal. Materie die ik voor mijn vertrek al een pak had geminimaliseerd. In plaats van op een zetel maak ik nu gebruik van mijn meditatie zitkussen, van een tweemans bed naar een eenmans… met een minimum ruimte creëeren en gezellig warm maken… En toch, toch voelt het vaak nog teveel, teveel aan materie die geen noodzaak zijn om te leven. Die geen extra of meerwaarde geven aan wat men in essentie nodig heeft.
De steden zijn er overvol nutteloos meegevuld.
En hoe meer ik hierin leef en mee omringd ben, hoe meer het me duidelijk wordt dat in de ‘materie’ plaatsen voor mij niets te maken heeft met de tastbare materie.
Wel… dat wat ik mag ontvangen, gewaarworden in de vertikale richting dit mag gaan neerzetten op moederaarde. En dat is voor mij ‘materie’.
In verbinding en in evenwicht hierin staan en verder delen in verbondenheid.
Hierin ben ik nog wat onwennig en onzeker, het komt en daar vertrouw ik op… dien ik me nog eerst door het middelpunt te begeven. En op lichamelijk vlak is dit goed voelbaar.