Baugy. Ik trek de deur van de herberg achter me dicht. Met de sleutel in de hand wandel ik richting ‘la Mairie’, het gemeentehuis. Een halte in het kerkje ‘St. Martin’, één van de weinige kerkjes waar een volledig glasraam in het koor gewijd is aan Maria Magdalena.
Op het terras van de bar zit een man – terug getrokken in zichzelf – een limonade te drinken. Ik haal de chocolade reep uit mijn rugzak die ik gisteren kocht in een plaatselijk chocolade fabriekje. Ik stap naar de man… “Bonjour monsieur, je peut vous faire plaisir avec un morceau de chocolat ?” De man kijkt op. “Oh, bhein c’est gentil. Ah, merci beaucoup.” Ik zie de man zijn gezicht opklaren. “Oh, c’est une exception aujourd’hui de voir un geste comme vous avez fait.” Ik luister verder naar zijn delen. “Vous vous appelée comment ?” “Jafar.” “Enchanté Jafar, ravie de faire votre connaissance.” De man begint plots veel te vertellen en begint zijn ongenoegen op een zachte manier te delen over andere…. “Tu c’est defois il y a vraiment des con, et la je suis raciste envers eux.”… Ik laat hem uitspreken. “Jafar, je peut te partagé quelque chose sur se que tu vient de me partagé ?” “Oui, biensûr.” “Ce que je vais te partagé n’a rien d’une jugement sur ton partage mes vois le comme une ouverture vers…Tu sait ce que on voit chez l’autre en le voit par nos propre yeux, ce que il y a on nous. Si non on ne peut pas le reconnaître. Et quand on dit a l’autre raciste cela veut déjà dire que c’est quelque chose qui t’appartient.” ” Ah, je l’ai j’amais vu comme cela. Les conversations avec toi son bien intéressante.” Het gesprek blijft vloeiend.” Ce que on seme on le récolte”, voegt Jafar er aan toe. “Hmm, dit is afhankelijk van hoe die zin uitgesproken wordt. Met welke intentie. Wanneer het met de gedachte is zoals men vaak aan karma denkt, dat je ervan overtuigd bent en soms wenst dat de ander iets slecht zal overkomen omwille van zijn of haar gedrag dat niet in ons eigen leefwereld past. Dan is men zelf al een zaadje aan het zaaien in de negativiteit en zou het wel een boomerang effect kunnen hebben”, deel ik hem verder in de Franse taal.
“oui, c’est vrai. Écoute je suis n’avrais mes je doit te laisser. Le garagiste m’attend. Merci à toi, j’ai étais bien ravie de faire ta connaissance Jasmine.” “Merci Jafar et c’est réciproque. Et n’oublie pas Jafar sème ce qui vient d’être semer.”
Een lange weg op een drukke niet veilige asfalt baan brengt me tot in Saint Solange.
In Villabon hou ik een halte aan de kerk om te kijken naar de zoneclips. Langs de weg op veel plaatsen hangen truitjes in plastiek te wapperen in de wind. De rode bolletjes trui doet me vermoeden dat de ‘Tour de France’ hier voorbij zal komen. En ja, begin juli zal het stille dorp in een massa evenement omgetoverd worden. De temperaturen zijn fors gestegen en dit in combinatie met het asfalt, werkt dit heel vermoeiend en nefast voor de benen en voeten. Voldaan en vermoeid kom ik aan in Saint Solange.
De weg naar... 