Een blauwe lucht, de zon… een rust fladdert door de straten van la Colline Éternelle.
Ik duw een zwart metalen poortje open, trapje af. Een huisbel.
Broeder Pierre-Emmanuel doet open, “soyez la bien-venue.” “Merci, Pierre-Emmanuel.”
We nemen plaats in een knus, klein vertrek omgeven door boeken en met zicht op de tuin.
Ik deel wat er gebeurt is tijdens de Paaswake. Met aandacht luistert Pierre-Emmanuel. “Et tu a une idée comment tu vois ton chemin ?”, vraagt P. E. “Oh, comment je vois le chemin. Je peut que dire aujourd’hui avec grande certitude que je veut me marié à Jésus. Après je ne sait pas du tous. C’est aussi un peut nouveau de venir frappé à une porte d’un curé et de déplier comme cela ce qui c’est passer. Een stilte..
“Il y a, entré dans les ordre où continuer comme tu fait maintenant”, deelt P. E. “Oh, les ordres ce n’est pas mon chemin. Car quand on m’appelle, je prend la route, comme des racines qui ce propage sur la terre. Dans la foi et la confiance, dans l’instant présent. Car une petite boule en cristal je n’est pas. Au jour le jour et voir ce qui vient à moi.”
In het instituut kerk, katholieke kerk bestaat er zoiets als Heilige Maagden of Vierge Consacré in het Frans, klinkt in mijn oren wat oubollig.
Nadat zuster Christianne, reeds twee jaar geleden over sprak ben ik even gaan piepen. Een ritueel of heeft dit een andere naam binnen het instituut, het kan, ik weet het niet, is dat de persoon die deze weg neemt beloftes aflegd en het is de bisschop die de dienst doet.
Ik deel hierover aan P. E. “Il y a une chose que je suis certaine. Je me vois pas dans un voile blanc.” Waarschijnlijk was mijn non-verbaal ook duidelijk, we schieten in een lach. Hihi, soms zou ik wel eens mijn eigen expressief gezicht willen zien terwijl ik iets deel.
Een paar dagen later in een gesprek met A. hebben we het over hiërarchie, instituut kerk, over hiërarchie in de verschillende studies die ik deed.
Tot A. me deelt, “tu connais l’éthymologie de Obéir, qui veut dire en latin oboedire ?” “Non, mes j’aimerai bien entendre ton partage” “Cela veut dire écoute, prêter l’oreille à quelqu’un .”
‘Écoute, écoute… blijft door mij gaan’ “Ohhh… waw…”, een bevrijding is voelbaar doorheen mijn lijf, een weerstand is plots als lucht opgegaan en terzelfde tijd kan ik ook de uitdrukking gebruiken ‘ik heb het licht gezien’. “Merci pour ce partage. Bhein ça alors, la ou j’ai toujours u des combats intérieur sur ce qui est la hiérarchie, mes toute ma vie je suis déjà à l’écoute. Dans l’instant présent, la foi. Dans la providence, la providence c’est presque Obéir.” Obéir à l’Esprit Saint.
Ik voel dat het woord Obéire blijft ‘trekken’…. ‘soumettre aux impulsions de quelque chose, exécuter un mouvement commandé par l’homme, être soumis….staat verder geschreven in het woordenboek opgemaakt sedert het jaar stilletjes.
Obéir… gehoorzamen… is het werkelijk dit waar ik het moeilijk mee had. Of is het eerder een manier van optreden van iemand naar iemand vanuit een autoritair gedrag en dan nog meestal vanuit een hiërarchische plaats. (Een voorbeeld is hier overbodig, iedereen kan er voor zichzelf wel eentje naar boven halen.)
Een plaats waar, als men niet alert is het ego fiks kan gestreeld worden en misbruik kan gemaakt worden van zijn of haar positie, om dan vanuit deze positie wetten en regels op te dringen zonder werkelijk een stevig gefundeert argument te geven, of ontstaan vanuit ‘lucht’ zonder werkelijk zelf te hebben aan de lijve ervaren. Is dit dan ongehoorzamen, neen voor mij niet, eerder ik ben niet het ‘kieken zonder kop’, wat ik wel doe is gehoorzamen aan de uitnodiging van het ‘Licht’, daar waar mijn uniek Zijn Is.
De weg naar... 