Het boek ‘Als de buizerd me de weg wijst’ van Jasmine Debels – een pelgrimstocht doorheen België, ten voordele van onderzoek naar ALS (Amyotrofe Laterale Sclerose)

In 2013 ergens midden de Pyreneeën stop ik langs de baan om een buizerd te bekijken in een rotsflank. Achter mij een waterstroom, een kapel, de Sint Jacobsweg. Mijn eerste ontmoeting met de camino naar Santiago de Compostela. Op 1 april 2014 ben ik – zonder voorbereiding – deze weg gaan wandelen. Mijn startpunt was Namen. Drie maanden later kwam ik aan in Compostela.

Ik had de smaak van het wandelen te pakken gekregen – vooral wat wandelen met zich meebrengt. Een vorm van reizen die me naar rust, stilte, puurheid, harmonie brengt, in verbondenheid met mezelf en de andere, de natuur en het groter geheel.

In de zomer van 2015 wandelde ik een tocht in België – Vlaanderen – waarin ik van de ene Sint-Jacobskerk naar de ander wandelde als opvolger van de camino. Ik was heel nieuwsgierig om het verschil te voelen tussen een weg waar dagelijks duizenden pelgrims zijn en een onbekende pelgrimstocht in eigen land. Hoe de verbinding tussen mensen kon zijn. En zo ontstond, ’40 dagen stappen, 40 dorpen, 40 ontmoetingen met 40 euro in totaal’. Een deel van de tocht ging via het ‘Jacobskerkenpad’, een pad ontstaan om het 25-jarig bestaan van de Vlaamse Compostelagenootschap te vieren.

Als persoon en als pelgrim was voor mij de weg in België niet af zonder dat ik de andere Sint-Jacobskerken in het zuiden van het land had verbonden met de weg die ik had gewandeld. In 2016 ben ik alle Sint-Jacobskerken van Wallonië gaan verbinden met die van Vlaanderen. Zo ontstond er een nieuwe pelgrimsweg, die alle Sint-Jacobskerken in België met elkaar verbindt.

Meer dan duizend kilometer langs GR paden, prachtige natuurgebieden, bossen, velden en waterwegen, met af en toe een been in Nederland, Luxemburg en Frankrijk, op wegen die leiden naar Compostela. Een weg waar grenzen vervagen en waar verbinding ontstaat.

Een weg die ik graag met jullie deel, om via mijn eigen beleving jullie warm te maken voor de weg, jullie weg, een vorm van reizen in bredere zin. Ook om deze tocht de wijde wereld in te sturen in de hoop dat er nog vele mensen mij zullen volgen om op deze manier in ontmoeting te gaan met zichzelf en ook in ontmoeting met het land België en zijn prachtige diverse gebieden en vooral niet te vergeten met de mensen die er leven. Een weg voorbij alle grenzen, in verbinding.
Amyotrofe Laterale Sclerose (ALS)

Eind 2012 ontmoet ik Alain Verspecht. In 2006 kreeg Alain de eerste symptomen, in 2007 de diagnose ‘ALS’ vastgesteld. Een stille ziekte die zijn leven binnensluipt… Ik ben het leven van Alain beginnen volgen nadat ik – als fotograaf – bij mezelf had stilgestaan bij het waarom van mijn beelden. In plaats van in verre landen te fotograferen bleef ik deze keer dicht bij huis, want ook hier hebben mensen hulp nodig. Het was de eerste keer dat ik in aanraking kwam met ALS.

Na een paar weken Alain in beeld te brengen, kwam ik in contact met Grietje, één van de dochters van Magda Decock (1948-2014) – ook een ALS patiënt. Grietje en haar zussen zagen hoe snel de ziekte impact had op het leven van hun mama. Om die reden vroegen ze me of ik een reportage wou maken van haar. Ik kon er niet aan weerstaan. Al snel kwam ik bij Magda thuis. Magda kon haar armen niet meer gebruiken om me te verwelkomen… dat deed ze met haar glimlach, die was zo groot dat hij alles oversteeg.
Zowel Alain als Magda hebben me elk op hun eigen wijze en met hun eigen zijn veel geleerd en bijgebracht. Ik wou dan ook iets terug doen. Een fotoboek maken over ALS, maar om één of andere reden vloeide het niet en kwam het niet van de grond.
Tot deze zomer me duidelijk werd dat ik geen boek moest maken ‘over ‘ALS maar wel ‘voor’ ALS. En net op dat moment lag een veer van een buizerd aan mijn voeten, als teken van bevestiging. Het eerste zaadje werd gezaaid. De verbinding was gemaakt. En zo is de bal gaan rollen. De tijd was er rijp voor. Mensen kwamen op mijn weg en ik had al heel snel een team achter me, dat me aan het helpen is om dit te verwezenlijken.

Het boek ‘Als de buizerd me de weg wijst’- een pelgrimstocht doorheen België, begon te groeien.

Een boek ten voordele van ALS, om de overlevingsgrens te doorbreken en met de hoop dat een ALS patiënt kan genezen en een volwaardig leven mag leiden.

Het boek zal 192 pagina’s tellen met ongeveer 200 verschillende foto’s. Verder zal er een landkaart van België te zien zijn waar alle Sint-Jacobskerken te zien zullen zijn en een korte beschrijving van de weg, een persoonlijk dagboekverslag en zeven tekeningen. In de middenkatern zullen zwart-wit beelden te zien zijn over Magda en Alain.
De eerste voorstelling van het boek zal gebeuren in de Sint-Jacobskerk in Gent. Nadien zullen er verschillende voorstellingen worden gegeven in het land.
Het boek wordt met veel zorg samengesteld en zal kwalitatief gedrukt worden.