Français 👇

Voel je de roep van de weg, maar durf je niet alleen op pad te gaan?

Ik ben Jasmine Marie José. Priesteres van de Roos.
Sinds jaren bewandel ik het pad, diep in mezelf én op Aarde.
Ik heb 9 jaar ervaring met alleen pelgrimeren, te voet, doorheen zichtbare en onzichtbare landschappen, in ontmoeting met het moment.
Het is de weg die mij kiest, en ik laat me in vol vertrouwen onderdompelen. .
Na 9 jaar voelde ik dat een cyclus ten einde kwam en een nieuwe zich opende.
In 2024 werd ik voor het eerst geroepen om pelgrims te begeleiden.
Toen begreep ik het begin van de nieuwe cyclus beter.
Deze ervaring sprak me aan, ik werd meteen op mijn juiste plek gezet.

Mijn intentie is jou een ruimte te bieden waarin je je veilig voelt, in vertrouwen, en waar je helemaal op jouw plek mag zijn.
Ik ben er om je te begeleiden, om het pad voor je te openen, om je te leiden in het huidige moment.

Ik nodig je uit om bewust te wandelen, vermoeidheid, vreugde, pijn, verwondering, herwonnen kracht te verwelkomen.
Om opnieuw contact te maken met je adem, met je innerlijke kracht.

Ik begeleid ieder om te luisteren naar wat er vanbinnen beweegt, om zowel schaduwen als licht te verwelkomen – zonder te forceren, zonder te vluchten.

Ik nodig uit om elke stap te bewonen, om bewust te wandelen, om te luisteren naar de boodschappen van de natuur.

Mijn rol is niet om je op de eerste plaats antwoorden te geven, wel om op een zachte wijze de ruimte te houden en het vuur levend te houden voor wie twijfelt, niet durft, om je aan vertrouwen te herinneren wanneer het pad onduidelijk wordt.
De ruimte in balans houden, zoals de weegschaal van Aartsengel Michaël.

Zo’n weg bewandelen is terugkeren naar de essentie, naar het huidige moment, naar de adem, het lichaam, de eenvoud.

Wat ik jou wil laten voelen is die vreugde en de rijkdom van de eenvoud.
De schoonheid in een gebaar, een stilte, een insect dat zijn werk doet.
Diepe dankbaarheid voor wat de wereld en het pad ons schenken.
Leren ontvangen in nederigheid.

Mijn benadering is in de eerste plaats spiritueel – in die zin dat ik zoek naar wat verbindt, wat verheft, wat opent en dit terwijl je geaard bent.
Ze is niet verbonden aan een specifieke religie, al eer ik en herken ik de rijkdom van elke traditie.
De gnosis maakt deel uit van mijn leven.

Op mijn wegen is niets vooraf vastgelegd.
’s Morgens vertrekken we, met een gemiddelde van 18 km per dag.
’s Avonds weten we nooit waar we zullen slapen.
We gaan voort, geleid door het leven, door de tekenen, door vertrouwen –
en dit alles in de geest van liefde, op het pad van de Roos.

Als jij de roep voelt,
dan is het moment misschien gekomen om ‘ja’ te zeggen…

Tu ressens l’appel du chemin, mais tu n’oses pas partir seule ?

Je suis Jasmine Marie José. Prêtresse de la rose.
Depuis des années, je chemine au plus profond de moi-même et sur la Terre.
J’ai l’expérience de 9 ans de pèlerinage seul, à pied à travers les paysages visibles et invisibles, à la rencontre de l’instant.
C’est le chemin qui me choisi et je me laisse bercer en toute confiance.
Après 9 ans je resentais que un cycle ce terminé et un autre c’est ouvert. En 2024 j’étais invité à accompagné des pèlerins pour la premier fois. Je comprenais alors mieux se cycle. Non, simplement l’expérience ma plus, directement ils ma mi à une juste place.

Mon intention :
T’offrir un espace où tu te sentes en sécurité, en confiance, pleinement à ta place.
Je suis là pour t’accompagner, t’ouvrir le chemin, te guider dans l’instant présent.

Je t’invite à marcher en conscience et habité chaque pas, à accueillir fatigue, joie, douleur, émerveillement, mais aussi sa puissance retrouvée.
À écouter la nature, à te reconnecter à ton souffle, à ta puissance intérieure.

J’accompagne chacun à écouter ce qui bouge en lui, à accueillir ses ombres comme ses lumières, sans forcer, sans fuir.

Mon rôle n’est pas d’avoir les réponses, mais de tenir l’espace en toute douceur et de garder la flamme pour ceux qui doutent, de rappeler la confiance quand le chemin devient flou.
Tenir l’espace en balance comme celle de L’Arcange Michaël.

Vivre un tel chemin, c’est revenir à l’essentiel, à l’instant présent, à la respiration, au corps, à la simplicité.

Ce que je souhaite te faire ressentir c’est cette joie et la richesse de la simplicité.
La beauté dans un geste, un silence, un insecte qui fait son œuvre.
La gratitude profonde pour ce que le monde, le chemin nous offre.
Apprendre à recevoir dans l’humilité.

Ma démarche est avant tout spirituelle, dans le sens où elle cherche à toucher ce qui relie, ce qui élève, ce qui ouvre et surtout être ancré. Elle n’est pas rattachée à une religion en particulier, même si elle en respecte et reconnaît la richesse. La Gnose fait parti de ma vie.

Sur mes chemins, rien n’est programmé.
Nous partons le matin, pour une moyenne de 18 km par jour.
Le soir, nous ne savons jamais où nous dormirons.
Nous avançons en nous laissant guider- par la vie, par les signes, par la confiance
et tout cela dans l’esprit de l’amour, dans la voie de la Rose.

Si tu sens l’appel,
alors peut-être que le moment est venu de dire oui…