7 mei – Mijn beenderen deden wat minder pijn. Ik ga nog even langs de bakker om een bruin brood. De weg veranderd heel snel van asfalt naar afwisselende landwegen en daar ben ik heel blij mee. De natuur is mooi groen. De bermen terug goed gevuld. “Yes”! De buizerd laat zich in een mum van tijd heel snel door de luchtstroom op een paar 100 m boven de grond brengen. De meidoorn verwelkomt me hartelijk. De eglantier staat er met evenveel schoonheid ernaast. Beiden verstrengelen zich en vormen dikke hagen tot bijna hagen met arcades. Ik geniet van de rust en de schoonheid rond mij. In Neuvy Saint Sépulcre dacht ik eventjes een bloeiend dorp te zien. Jammer. De ene winkel naast de andere met nostalgische etalages staan leeg ‘A vendre’. Nog een fantoomdorp of stad. En zo is dat al bijna gans de weg in Frankrijk. De Basiliek Saint Etienne een beschermt monument door de Unesco, weet dan toch iets positiefs te brengen in dit dorp. ‘Un routier’ een middag schotel. Tegen de avond kom ik aan in Cuit, een historische stad waar ik in een klein huisje slaap voor pelgrims.  Om 21 uur sluiten mijn ogen zich op weg naar…