Chapelle Saint-Amans
Rommelmarkt….’ neen, Jasmine…’ overtuig ik mezelf.
Ik hou van voorwerpen met een verleden, van degelijke voorwerpen die uren door de handen van de maker gegaan zijn. Waar men kan vermoeden dat de handen het voorwerp hebben gestreeld, de neus een eerste zaagsnede opsnuift, de ogen zich verdwalen in de nerven van het hout en waar de patine van de jaren een leven zou kunnen vertellen.
De ochtend vanuit Lodève begint met een stevige klim via ‘La Tolosane’ een weg naar Compostella.
Doorheen een rivierbedding probeer ik me een weg te banen naar boven.
Amai, wat prees ik me gelukkig om zoveel wondermoois te mogen zien en gewaarworden. Hoe de aarde met haar mantel van groen, haar zachtheid onthult. Waar ik dagelijks getuige mag van zijn. De zoete geur van de brem die me reeds een paar dagen vergezeld. Het geel die vreugde met zich meedraagt, de fladderende vlinders die voor me vliegen alsof ze mijn weg openen… het verveeld me nooit.
Op een hoogte van zowat bijna 700m hou ik even halte… De horizon… ‘Is dit nu de zee die ik zie’, gaat de vraag door meheen.
Mijn adem gaat in schokjes door mijn lijf… De zee… Ademruimte… Geraakt, ontroerd…De stilte in me en rond me verweeft zich met elkaar. Boven me een buizerd.
La lune, la terre, la mer…
La lune m’accompagne, ta terre-mère ouvre le chemin. La mer(e) m’acceuil… ma féminité…
Valquieres
GR7
De weg naar... 