
Een paar dagen zijn voorbij. En daar ben ik blij om, want fijn waren ze niet. Er zijn zo van die dagen en hoewel ze niet aangenaam zijn, ben ik ze nadien altijd dankbaar want ze komen me telkens iets aan tonen die aan het licht mag komen.
Dankzij een waterval diep in het bos werd ik gewaar wat er gaande was. Het stromend water en het staan vóór een groot wateroppervlak, bracht terug stroming in mijn lijf. Mijn bekken gebied. Een rustige diepe zucht van opluchting, een traan vloeide over mijn wang. Zo helend kan water zijn. Rustig kon ik me terug losmaken van, rustig kon ik terug uit een ‘carapace’, rugschild kruipen.
Ik werd bewust wat de trigger geweest is. Mezelf niet begrenst tijdens een telefoongesprek waarin de persoon een spraakwaterval was en wanneer er een vraag werd gesteld ik de tijd niet kreeg om effectief te antwoorden. Omdat ik namelijk meer tijd nodig heb omdat alles via mijn lijf gaat. Een vraag heeft de ‘tijd’ nodig om binnen te komen, gewaar te worden, zijn weg te zoeken om op een ‘zuivere’ manier naar buiten te komen. Terwijl ik altijd dacht snel te zijn in oorsprong, dit heb ik echter aangeleerd om te overleven, wanneer mijn hoofd teveel invloeden kreeg, het was als een ‘coupe-circuit’, een druk op de knop en ‘tilt’. Gelukkig hielp mijn tweeling ascendant tweeling me daarin. Hebben we nog ‘tijd’, maken we nog ‘tijd’ voor elkander, willen we nog ‘tijd’ maken?! In deze tijdsgeest of wensen we iets anders?!
Maw het telefonisch gesprek was een eenrichtingsverkeer met ruis in de kabel.
Hierdoor kwam ik in overdaad, ik spande me in om proberen mee te volgen, dit inspannen gebeurt dan mentaal om proberen de knoopjes aan elkaar te houden.
Mijn gewaarwordingen, het contact met mijn lijf en haar signalen kreeg geen ruimte meer. Ik zou het kunnen visualiseren met in een zwarte plastiek stappen en alles toesnoeren aan de keel. Mijn lijf wordt opgesloten en enkel mijn hoofd en schedel krijgt lucht. Lucht daar waar net een teveel aan ‘lucht’ is. En op de keelchakra… wat voor communicatie staat, alleen wanneer de eerste chakra’s worden afgesnoerd kan de keelchakra niet in evenwicht zijn. (lucht, communicatie, het denken… daar waar men vandaag ervoor zorgt dat men zelf daar geen lucht meer krijg, hmmm, stel je voor dat men omgekeerd een plastiek zak opzet en afsnoerd dan stik je. Wel veel mensen zijn vandaag aan het stikken, ik hoop dat men dan het lijf mag terug ontdekken of aanspreken…). Een onbalans ontstond.
We werden allen geboren met een lichaam en wanneer dit in onevenwicht is dan wordt men ziek. Velen hebben zich van hun lijf afgesneden. Communicatie is echter een middel om uit te wisselen met elkander, we reageren op elkaar. Communicatie, zijn niet enkel woorden, is niet enkel in het hoofd, het zijn ook daden, gebaren, lichaamsprikkels, bewegingen… kijk maar wanneer onze haren op het lichaam recht komt te staan, wat dit allemaal kan communiceren…gans ons lijf is een communicatie middel. En dit communicatiemiddel kan op verschillende manieren worden afgesnoerd.
En verbondenheid kan enkel wanneer je ‘Heel’ bent in verbondenheid met jeZelf.
🙏🌻
🌞