Goedemorgen allen, (graag deel ik ook hier de onderstaande tekst voor wie geen FB heeft)

Ik heb me vandaag voorgenomen om een dagje rust in te lassen. Dit brengt me de ruimte om jullie te delen wat zich hier afspeelt.

Ik ben nu reeds meer dan een week op het veld in het overstromingsgebied, nl in de stad Chenee, een deelgemeente van Luik. Het werd voor mij snel duidelijk dat ik niet verder hoefde te gaan, dieper op het terrein dan Chenee en kon me heel goed inbeelden welke ravage er nog verderop was/IS.

Enkel op 3km van het centrum zag ik reeds ingestorte rivierbeddingen, takken en allerlei in de omheiningen hangen, hoger dan mijn gestalte van 1m73. (ondertussen waarschijnlijk al 1 gekrompen 😏). Toen ik het gebied binnenkwam kon ik niet anders dan denken aan Karlovac, daar waar ik in 1994 ben geweest met een hulpkonvooi in oorlogsgebied. De verlatenheid, het uitzicht, de sfeer is werkelijk te vergelijken.

De 1 ste dag had ik contact met een paar bewoners. Ik zeg wel een paar omdat de omvang van de ramp zo groot is dat het noodzakelijk was om een lange tijd bij dezelfde persoon te blijven. Te luisteren, te zien niet enkel het verhaal van de bewoner, ook hoe de staat van de huizen zijn.
Het deed me al snel inzien dat wat op het veld gebeurde heel chaotisch was. Wat ook niet anders kon. Water bracht choas, puin van kilometers ver in de wijken en hun huizen en spoelde weg wat van hen was en op die choas kwamen duizenden vrijwilligers van her en der om de mensen hier te helpen. En ik kan jullie meedelen gelukkig en dat tegen het advies in van de poltiek… wat een bergen werk hebben die mensen al reeds verzet.
(Ik begrijp zelf vandaag nog niet hoe het komt dat er hier geen externe coordinators /experts aanwezig zijn, los van iedere organisatie op het terrein, om hier te coördineren op het veld. Ik denk toch wel dat dit bestaat of niet.)

De eerste vrijwilligers met wie ik in contact kwam en die al reeds bijna drie weken aanwezig waren is Trudi van der Heeden en Christiaan de Haan, ik kwam met hen in contact via Pomme Termond op FB. 🙏

Vermits ik op vele vlakken ergens wel thuis ben, kon ik al snel iets doen en betekenen voor de ander. Zo hoorde ik ergens in de verte geklop en wandelde op het geluid af. Vincent was zijn muren aan het kappen om zo snel mogelijk de toxische stoffen die in het plamuur terecht gekomen zijn en de muren/structuur van het huis zo snel mogelijk te laten drogen. Om het gelijksvloers in zijn blootje te zetten. (bij de over buur gelijksvloers EN 1ste verdiep) Hmm, ‘in zijn blootje’, een diep weten zegt me ergens ‘en er zal nog meer zaken’ in het blootje komen te staan’, en dit op veel verschillende vlakken.
Ik begon met hamer en beitel het ‘oude’ te verwijderen en beiden stonden we in het Nu, schouder aan schouder te werken, te kloppen.

Wat later wou Trudi me voorstellen aan een man. Er had zich een situatie voor gedaan waar een andere soort hulp voor nodig was, vermoedelijk medische hulp. Beiden de Franse taal niet zo meester kon ik hen hierin bijstaan. Ik ontmoette de man en het eerste wat hij me vroeg: “Wanneer komen ze verder mijn kelder doen. Ze zouden terug keren vandaag… waren hier gisteren.”, zei de man wat verward. Een man van oudere leeftijd, met zowel fysische als psychische klachten. Ik check de persoon ivm het afwerken van de kelder, ivm de info die ik vernam. Dit klopte en de vrijwilligers waren ondertussen op een andere plaats begonnen. De ‘chaos’ van het terrein en wat ook niet abnormaal is wanneer men reeds drie weken als een soort ‘overleving’ om je naaste te helpen op het veld aan het meedraaien bent. ‘OK, Jasmine, zo een situatie kan vermeden worden. Vermijden dat nog extra spanning wordt gecreëerd die onnodig is voor de bewoner. Nog eens boven alles wat ze al te verduren hebben.’

Dit gaf me de duw om hier in de wijk de coördinatie op het terrein zelf in het handen te nemen en te coördineren. Zo nam ik een zakschriftje. Kwam de man met zijn voornaam erop, tel. nr, adres zodat een beginnend werk tot een goed einde kon gebracht worden. Een paar uur nadien via een oproep via sociale media kwam er een ploeg aan om de kelder te reinigen, water verwijderen en een ander extra probleem op te lossen. Nl het verwijderen van de elektrische boiler in de kelder, laten leeglopen, alles in veiligheid brengen, afsluiten kranen en afleggen elektriciteit. (want ja vandaag durven veel mensen hun electriciteit gebruiken, meestal uit onwetendheid en met goede bedoelingen van het uitsturen van hoop door anderen ‘Eureka de electriciteit is terug in de straten’, alleen komt dit niet op de juiste manier aan bij de inwoner. Want electriciteit op straat wil niet zeggen dat electriciteit binnenshuis veilig is.) Alles dient gezien te worden niet enkel preventief ook curatief, hoe noemt men dit, vooruitziend zijn!

Op het einde van dit klusje kwam AF met een cirkeltje en de man, fleurde op…. wordt vervolgd…