Vijf uur dertig in de morgen. Ik ontwaak samen met de vogels, kruip van onder mijn muskietennet, opent het dik overgordijn die ervoor zorgt dat het donker blijft in de kamer en stap naar buiten. De zon is al zichtbaar aan de horizon. Wat is dit deugdzaam zo te ontwaken. Niet enkel is de zon te zien, ook de zon in mezelf is te voelen.

De paar dagen dat ik in België was voelde voor mij niet optimaal.
In die periode had ik ook een négative ervaring met een chaotische holistische arts die voor mij op het randje van een manipulatief gedrag heeft ten opzichte van haar patiënten. Gelukkig voelde ik het goed aan, kon ik in mijn kracht blijven en viel ze door de mand. Pas bij het buiten komen werd ik gewaar wat het met mijn lijfje had gedaan en welke energie het van mijn lijf had gewreten. En eigenlijk vind ik dit heel spijtig, holistische artsen hebben het al heel moeilijk maar dit was een voorbeeld die geen meerwaarde is voor artsen in deze groep. En natuurlijk ben ik mij bewust dat het mooi kleedje niet altijd in evenredigheid is met de inhoud en dat is overal te vinden in alle lagen van de maatschappij. Gelukkig ben ik mij daar bewust van, net als dat het omgekeerde bestaat, want zegt men niet ‘l’ habit ne fait pas le moine’. De kleren maken de man niet. De ‘kleren’ hebben niet enkel betekenis van de stof rond ons, ook een gebouw, is een mantel van wat er onder zit.
Zo heb je artsen die graag medicatie voorschrijven, zo heb je holistische artsen die je graag verschillende méthodes voorschrijven die niet altijd werkelijk nodig zijn en zo blijft de winkel draaien.
Zo kan je in een luxueus uitziend hotel terecht komen in een kamer met een hoog prijskaartje en waar de diensten niet ok zijn of in een eenvoudig huis terecht komen die in de ogen van ons westerse blik niets uitziet en terecht komt in wat men hier noemt een présidentielle kamer met een privacy van jewelste. Kostprijs 70 euro voor een nacht in het luxueus uitziend of 9 euro voor een nacht in een eenvoudig huis.

Ik ben me bewust dat de tijd in België korter en korter wordt. De laatste twee keer dat ik in België was kreeg ik fikse opstoten van huidproblemen. Alsof dat er iets in mijn niet kon uitbreken en dit vertoonde zich via de huid. Ja, ik voel me meer en meer gevangen in mij geboorteland. Ik kan er moeilijk mijn volle potentie beleven en dat voel ik telkens bij het verlaten van het land. Na een week zijn mijn huidproblemen verdwenen en voelt mijn lijf terug in balans.

Met mijn rugzak op de rug. Een hoofddeksel tegen de al vroege felle ochtendzon. Twee flessen water wandel ik langs landelijke wegen richting Ramesseum. De tempel van Ramses II.
Op een lijstje zag ik tal van plaatsen die te bezichtigen zijn. Ik heb me voor genomen om me te houden aan enkel een plaats per dag. Geen overdondering, geen gehaast. Wel wens ik de tijd te nemen om alles op me te laten afkomen.

Mannen zitten er gehurkt in de Luzernes velden of tussen de graan velden. Met een zeis snijden ze het groen af om straks hun vee te voederen. Ik steek mijn hand op en roep “Salaam”. “Salaam”, krijg ik terug terwijl de man me met een stralend gezicht aankijkt.

Een jongen van tien is aan het spelen met de bal. Hij schopt die in mijn richting. Ik begin met hem te voetballen. We spelen eventjes samen, tot ik dicht bij hem aankom. “come come necklace shop”, roept hij. “Neen dankjewel. Ik heb geen nodig. Ik wil wel met je verder spelen”, zeg ik hem. Hij wandelt even met me mee en we beginnen te praten. “Wat is je naam”, vraagt hij me. “أنا ياسمين” of “anna Yasmin”, terwijl ik mijn hand op de borst leg. “Yasmin”, vraagt hij mij verwonderd. “Ja”, zeg ik met een glimlach. Mijn naam die van Perzische afkomst is haalt onmiddellijk de muren naar beneden in Arabische landen. Zalig vind ik dat.

Als leek en zonder enige achtergrond in de geschiedenis van Egypte behalve een paar woorden die ik me herinner uit de geschiedenis les, zoals farao, pyramide, hiërogliefen, de Nijl. Dat het in de woestijn ligt en maar 5% van het land bewoond is. Op de tijdslijn dat het al duizenden jaren voor Christus bestond….euhhh. Hmm, duidelijk niet de beste leerling geweest in het van buiten leren. Ik zag daar ook het nut niet van in en deed daarom ook heel weinig moeite voor. En ik heb daar absoluut geen spijt van, want vandaag kan ik alles zien met de verwondering van een kind die pas ontdekt. Waardoor ik alles in zuiverheid op mij kan laten afkomen, zo voelt het toch voor me.
Traag wandel ik door de tempel van Ramesseum. Ik word geraakt door de grootsheid van de basreliëf. Ik geraak geïntrigeerd door de hoeveelheid hieroglyfen. Het vele werk die hier verricht geweest is. De vele roofvogels op de muur. En als ik dan het gebroken beeld van Ramses II zie in graniet waarvan de afstand tussen de oren al bijna 2 meter is. Dit beeld 1000 ton weegt om dan nog te zwijgen dat de steen van Assouan komt, dat is zo een 200 kilometer verder op. Dan sta je daar werkelijk met je mond vol tanden. Ik geraak niet uitgekeken op al die schoonheid. Een iets is zeker ik voel er me nu al door geboeid, door die grootsheid die alle grenzen overschrijdt van het tastbare en niet tastbare. In de verte hoor ik een roofvogel. Ik kan hem niet zien. De kreet is me niet onbekend. Het is alsof het me roept bizar.

Naast de tempel vond men er de graven van de farao zijn kinderen, honderdtwintig. Kan al tellen! Hij had tweehonderd concubines, twaalf echtgenoten. Waarvan hij zelf trouwde met zes van zijn dochters. In deze periode bleef men blijkbaar in familie. Hmm, dat is duidelijk.

Tegen zonsondergang stap ik terug naar huis. Wagens stoppen en ik hoor roepen ‘taxi?’. Ik wuif met een heen en weer gebaar als teken van neen. “Come I take you”, zegt een man met baard in een wit-zwart gestreept Kaftan. “No problem” vervolgt hij terwijl hij met zijn moto naast mij komt te rijden. “Neen dankjewel, ik vind het fijn om te stappen”, en hij rijd verder. Plots hoor ik terug de kreet van de roofvogel. Ik blijf staan. Ja ik zie hem in de verte. Daar waar ik hem hoorde. Ik stond er dus juist na. Ik probeer in te zomen om te zien wie hij is. Een uil. Hij kijkt me recht in de ogen.

Voor meer beelden over Ramesseum KLIK HIER