Zeven uur in de morgen. Rechts Gilles, links zijn vrouw. Ik steek mijn hand op en maak een grote zwaai naar rechts. Mijn wandelstokken zwierend naar voor.
Op aanraden van Gilles volg ik het kanaal. De GR route komt langs les marais die momenteel nog een deel onder water staat. De boeren kunnen er momenteel nog niet op het land om deze te bewerken. De Marne is lange tijd uit haar oevers gegaan. Een specht maakt zijn tromgeroffel. De temperatuur is al hoog. Een fietser steekt me traag voorbij “bon courage”. Een volgende “bon voyage”. Deugddoend.

Kathedraal Châlons en Champagne

Kathedraal Châlons en Champagne

Châlons en Champagne

Jeanne d’Arc

Bij iedere stap voel ik intens de aarde. De Aarde, waar ik dagelijks mag op ontwaken. Waar schoonheid iedere dag aan je voeten ligt. In kleine dingen, in eenvoud. Dans toute ça splendeur et simplicité dans la pureté de chaque jour. Bewust stappen in het leven. Waar tijd en ruimte geen betekenis hebben ook al leven we en worden we elke minuut ermee geconfronteerd in onze omgeving. En waar jezelf de vrijheid hebt er al of niet aan deel te nemen. Het bewustzijn, dat het leven meer is dan mijn tastbare lichaam. Dat bij iedere stap er ook verbinding is met het hogere. Mijn lichaam de mogelijkheid brengt contact te hebben tussen en de aarde en het hogere, het onzichtbare voor de één, zichtbaar voor de andere. We alle waardevolle wezens zijn die hier even langs komen.
Als ik terug denk aan alle mensen, wezens die ik al heb ontmoet. Dan kan ik alleen maar mijn beide handen naar elkaar toebrengen en een ingetogen neerwaartse buiging maken.

Op de weg, in het leven staan zonder maar iets te willen neerzetten. Gewoon er zijn. Observeren zonder iets te willen invullen, zonder interpreteren. Zien met je hart. Gewoon, ‘Het Is’. ‘Dans l’esprit du chemin’ met vertrouwen en geloven dat wat komt is en zal zijn. Wat voelt dit goed en vrij.
Zo voelt mijn weg. De ene ontmoeting na de andere.
Een mens, een reiger, een zwaan. De vlinders, hommels, bloemen. De zon, water, lucht…

De eerste warmte verschijnsel is zichtbaar op mijn scheenbeen. Rode plekken. Mijn kousen gaan over mijn schoenen en zorgt op deze manier voor wat luchtcirculatie. Een klein jeukende blaartje op de dikke teen, zegt hallo.
Een aangename tocht langsheen les marais en kanalen. Een middagpauze in Châlons en Champagne zorgt ervoor dat ik wat groenten en fruit kan aanschaffen. Kiwi, tomaat, avocat.
’s Avonds mag ik een nieuw tuinhuis ingehuldigen.