Ontwaken voor de wekker. De wekker. Een zeldzaamheid wanneer ik op pelgrimstocht ga.
Vandaag is het iets anders… drie mensen staan ons op te wachten aan de kerk van Afsnee.
Van waaruit we dan samen naar Gent stappen.

Rond 8u nemen we afscheid van Lut, Peter en Michelle. Naast de kerk een ontmoetingszaal. Er is licht binnen. Een man komt aangewandeld. Het is me niet duidelijk wie… Sim… We hebben elkander gezien voor de eerste keer een paar dagen geleden in Kortrijk, hij zorgde voor het interview. Het verheugd mij hem hier op het onverwachts te zien en fijn dat hij meestapt op de laatste kilometers samen met nog zes mensen.
Samen met zeven mensen stap ik naar de eindmeet. Fijn om gekende mensen terug te ontmoeten en ook niet gekende. Een gesprek hier een gesprek daar.

De torens van Gent woorden zichtbaar. Klokken die luiden. Hoe dichter ik Gent nader, hoe meer ik voel dat ‘stilte’ me roept. Een diepe ademhaling. Vreugde is voelbaar. Ik ben bewust hoe mijn blik, mijn ogen, mijn ziel, in resonantie met mijn gevoel, zich uiten.
Sim komt terug naast me wandelen. “Het voelt goed, het klopt. Ik ben thuis…En het voelt zo juist dat je aan mijn rechterzijde meewandelt. Het klopt gewoon allemaal”, vertel ik tegen Sim.
Een diepe verbonden steun.

Het Sint Baafs plein is gevuld met houten huisjes voor de Kerstmarkt. Plots is Kerst heel dichtbij. De deuren van de kathedraal zijn nog dicht. Ik ben er. Ik sta er daar waar ik acht maanden geleden vertrok op Pasen. Het voelt goed. Ik heb zelf niet het gevoel dat ik maanden geleden vertrokken ben.
We nemen nog eerst een koffiepauze. Om 10u30 ga ik terug naar buiten. Els, Jeannique , Veronique, Christine, Rosane… Een warm weerzien.
De klokken luiden. Samen gaan we naar de misviering voor de eerste zondag van de advent.

Mgr. Van Looy staat de mensen te verwelkomen. Ik ga naar hem toe. Een warme deugddoende verwelkoming. Zijn handen steunend op mijn schouders delen we wat woorden. We dalen de crypte in voor de viering.

De dagen wandelen zijn voorbij. Wat heb ik genoten van deze tocht in zijn totaliteit. Zoveel wijsheid, diepe waarden mogen ontvangen en terug vinden. Een tocht waar ik van begin tot einde het gevoel heb gehad gedragen te worden. Waar ik niet het gevoel heb gehad dat het zwaar was. Waar ik op zoveel plaatsen heb mogen thuiskomen.

Aan al die mensen die ik heb ontmoet…
À toutes les personnes que j’ai rencontrées
A tutte persone che ho incontrato

Dankjewel
Merci
Grazie Mille