Half slapend, half wakker… mijn linker hand gaat op de borst, de rechtse op de buik. Mijn handen voelen als vuur ze verweven zich met mijn lijfje.
Een warme beweging ontstaat binnenin in de vorm van een acht.
De laatste 24 uren heb ik nood aan het praten… Hebreeuws… Hein… vanwaar komt dit… Terwijl ik in bed lig komt dit terug in mijn hoofd draaien… Het ligt op mijn tong… kan er niet uit… Gisterenavond zong ik nog een lied… In een soort brabbeltaal.

Een lege witte cirkel komt draaien boven en evenwijdig op mijn romp… Ze vult zich met tal van lijnen, er ontstaat een veelhoekig ster… De lijnen blijven komen…. Mijn voetzolen komen tegen elkaar te liggen, mijn knieën vallen open. Mijn lichaam gaat in ontspanning en neemt toe in volume… Alsof het oneindig wordt en grenzeloos. . Mijn ademhaling wordt ruimer… mijn buik… de verbinder tussen hart en bekken. Er ontstaat een vertikale golvende beweging vanuit mijn sacrum richting mijn kruin. Mijn lichaam volgt in beweging de golvende lijn…en gaat in ontspanning… Ik voel een oneindige Liefde in me. Zacht, ontroerd.
Ik ontwaak… Klokslag drie uur… Mijn lichaam voelt ruim, bevrijd…

Wat een contrast van de voorbije twaalf uur waar ik me gespannen voelde in de buik.mijn lichaam voelde zwaar en niet verbonden. Had geen kracht, zelf niet tot praten, voelde me in leeg en toch vol. Voelde me ligt en toch zwaar… Wandelde over de straten van Gent, zag mensen zag alles rond mij en toch voelde ik me in een bubbel. Alsof in een ‘between’

En zie … Mijn lichaam, ruim, bevrijd, Het voelt… ‘mijn tempel’. Ik ontwaak. We zijn de zevende…