Gémenos, na het ontwaken komt de lieve priester me verwittigen dat de wandelwegen, de GR paden vanaf vandaag verboden zijn in gans les Bouches de Rhône ‘Risque d’ incendie’. Daarbij komt nog eens de hevige Mistral erbij aan 75/u de kop opsteken. Ik word genoodzaakt om de asfaltwegen te nemen, een langere weg richting le Plan d’aups.
Op de helft van de weg maak ik toch de keuze om een deel via GR pad af te leggen. Geen zon en wind te bespeuren. De weergoden waren me welgezind tot na de middag en gelukkig kwam ik ook geen enkel gendarme tegen, een boete van 135€ kan ik wel vermijden.

Ik bevind me in een immens bad van rust en stilte. Traag en zeker neem ik afwisselend het pad met af en toe stijle rotsen richting ‘le Pic de Bertagne’ . Een halte… Ik bewonder de prachtige omgeving… een diepe zucht…een gewaarwording, ik voel plots een duidelijke ontspanning in mijn onderbuik, terzelfde tijd voel ik mijn staartbeen hevig reageren. Een stuwende opwaartse-en neerwaartse energie gaat langs mijn ruggengraat. Een aangename, hevige sensatie die ik niet lang kan dragen. Zacht geraakt, tranen vloeien, ik roep en hap naar adem… kanaliseren.

Na een pauze in le Plan d’aups richting Sainte Baume. Aangekomen bij de dominicanen en hotelier Sainte Baume ga ik naar de receptie… “Vous avez réservé madame”. “Je vous est envoyée un mail pour la demande d’être volontaire. Puis reçue un e-mail de retour que en me donnera une réponse, que je n’ai pas reçue. J’attendais la réponse pour oui ou nom réserver”. Ik zie aan de vrouw dat er zich een probleem creëerd. Geen kamer. Ze belt de broeder op die me zou antwoorden.
Een lange man in wit tuniek komt langs meheen, stapt het bureau binnen en sluit de deur. Ik volg mee vanop afstand. Plots gaat de deur open en roepen ze me naar binnen. Hi, ik voel me plots zoveel jaren achteruit, toen ik het bureau van de school Directie binnenstapte.
De broeder spreekt de secretaresse aan, “de toute façon il y a écrit que le bénévolat est que jusque à 33 ans. Et puis si la dame n’a pas reçue de mail elle aurais pas du venir jusque là”.
Oeps, dat is duidelijk.
Ik blijf luisteren. Uiteindelijk is er toch een kamer vrij dankzij een vrouw die een toelating moest geven, een vrouw die verantwoordelijk is voor het kamp ouders/kind die vandaag start. Ik dank de vrouw.
Met of zonder kamer hier, was er een oplossing gekomen. Dit is een van de redenen waarom ik nooit op voorhand kan reserveren. Telkens wanneer ik dit doe loopt iets verkeerd. ‘Vivre l’ instant present’, was een van de 5 dingen die ik me vooropgesteld had vóór mijn eerste pelgrimstocht.

Op de gang panikeerd een vrouw ‘Pierette’. “Mes que me font ils. La chambre n’est même pas n’etoyer”. De vrouw zit met haar handen in haar haren. “Vous inquiète pas madame, je vous aide. Je vais faire la chambre” . Ik kuis mijn kamer en help haar verder de volgende kamers klaar te maken voor de nieuwe gasten.

Naar de grot Sainte Marie-Madeleine. Benieuwd. “Madame la grotte est fermée pour risque d’effondrement. Et vous avez pas le droit de marcher dans le parc… Risque d’incendie”.
Hmm, niet welgekome, geen toegang… ‘wat gebeurt er’, stel ik me de vraag.
Heb ik dan de boodschap niet goed begrepen, deed ik een verkeerde interpretatie. Ik laat los en zie wat de nacht mij zal brengen. Ik wandel op het einde van de tuin en ga even over de omheining. Een stenen beeld staat er met ingebeitelde kalligrafische letters.

‘Du métier à l’ esprit,
Du visible à l’invisible
nous ouvrons à la lente progression
vers le chef-d’œuvre intérieur’

‘Bien heureux celui qui au détour d’ un chemin, recevra la sublime image envolee d’un autre univers, il pourra dire qu’il la vu… ‘

Hmm, dankjewel dat ik deze woorden mocht zien. Ik mijn rebels zijn durfde inzetten om over de omheining te kruipen. Dankjewel aan de persoon die dit werk creëerde en hier neerzette. Dankbaar om de weg en om wat hier gebeurde.

”s Avonds laat maak ik kennis met Myriam en Anna. Bijzonder… twee lieve Italiaanse dames, waarvan Anna een documentaire heeft gemaakt rond de’ Heilige lijn van de Aertsengel Michaël’. We delen elkanders ervaringen in Italië en over deze plaatsen en in ons verhaal komt het uit dat we beiden dezelfde ervaring meegemaakt hebben met de vrouw die de weg ‘Con e Ali a piedi’ hieruit tekende over het leven van Franciscus en de Aertsengel Michael. We waren beiden bezeten door de duivel. Zo kwamen in het verleden vrouwen en mannen op de brandstapel terecht omdat mensen het moeilijk hadden dat er naast de kerkinstantie mensen zijn die ontvangen en hun weg hierin durven te volgen.

Nadien ontmoeten we twee mannen. Ik hoor een man zeggen, morgen gaan we richting… Ik vraag of dit richting Saint Maximin la Sainte Baume is. “Oui”. “J’aimerai y prendre un transport pour allez direction Nîmes. Car à cause des incendie tous les GR, chemin rondonnee sans fermer dans le bouche du Rhône.” “Oui, bien sûr en vous y emmènera”

Gemenos to Sainte Baume

In mijn kamer laat ik het venster open, de frisse lucht, de hevige wind… plots wordt het minder donker buiten. Ik ga door mijn kamervenster hangen. Wat een pracht, wat een wonder.
De volle maan komt te voorschijn achter de rots van de grot Marie Madeleine. Er net onder drie gele lichtjes schijnen. De plaats is bewoond. Het silhouet van een naaldboom verschijnt.

‘L’ Leven, Licht, Liefde
Leven in Liefde
Liefde is Licht
Licht in het Leven
Liefde is Leven