Amai, wat was me dit een nachtje. Plots kwam ik terug in een pelgrims plaats met 5 andere pelgrims. Drie pelgrims die zich ergerden aan elkaar… De ene snurkte… De andere babbelt… de ander wandelt… De fixatie was zo groot op wat hen stoorde dat dit wel 10 maal erger leek te zijn … Tot… tot ik plots zei “e.. O.. Basta perfavore”, het werd stil. Hmmm… en dan… snurkt en babbelde ik zelf in mijn droom… hi…oordoppen is nu eens een goede uitvinding.
Bij mijn vertrek is mijn bril spoorloos. Ik was ervan overtuigd dat hij op mijn bed lag. Na even mijn rugzak uit te pluizen vertrek ik met een paar grammen minder op mijn neus. Ik laat los… Ik vertrouw, wie weet bellen ze deze avond om te zeggen dat hij terug gevonden is. Nog even naar de bar om een koffie. Ik vul mijn dagboek in en klaar is kees. Uit de bar, naar rechts richting Susa. De Alpen… Niet te zien.. Een grijze dag en wat fris, dit was ik niet meer gewoon. Niet erg… het licht schijnt van binnen.
Voor de rest gaat het heel goed met me op een paar spanningen na die voelbaar zijn op mijn lijf. Wat stramheid in de onderrug en het bed van deze nacht heeft er niet echt goed aangedaan. Een paar nieuwe taping op benen en voeten. Voor de rest moraal tiptop… Humeur kan niet beter… Mijn Italiaans met de dag beter… nog twee dagen om te oefenen.
De weinige mensen op straat… een kort babbeltje en een ‘ciao’. Een vriendelijke bakker. Een apotheker die haar opperste best doet in het Frans terwijl ik antwoord in het Italiaans…Mijn lievelingsstripfiguur mogen terug zien van vroeger ‘Sara key’… op een boekenkast… Een fijne herinnering…een plakboek.
En dan bij aankomst in Susa naar de zusters Franciscanen. De vrouw van het onthaal vraagt me of ik van Antonino kom. “OH… mes lunettes” antwoord Ik onmiddellijk. Yes… terug gevonden. Morgen mag ik ze om 8uur afhalen aan het station.
Naar de avond toe klaart de lucht op, de zon… De eerste bergtoppen zijn zichtbaar. Oehoe… Onder een sterrenhemel mag ik gaan slapen… neen een niet buiten… Achter glas, vanuit een zacht bed.
Nog een fijne avond aan iedereen… toedeloe.