Valentijnsdag… Een plein…een bank… Rust… De beiaard… De zon… In de verte een vogel.
In mijn achterhoofd flitsen zinnen en situaties van de laatste weken me voorbij.

Pijn… Pijn om kwetsende uitspraken
‘zij heeft ze niet allemaal…’ ‘ze zweeft en dit terwijl ik mij openstel en me laat aanraken door de Liefde.
Evenmin is het pijnlijk om mijn grenzen te moeten stellen naar mensen die me nauw aan het hart liggen.
Grenzen stellen omwille van zelfrespect, zelfliefde… neen, zelfliefde is niet egoïstisch, is niet egocentrisch zoals men vaak beweerd of denkt. Grenzen stellen wil niet zeggen dat je de andere niet ziet of herkend wie hij of zij is, wil niet zeggen dat je de ander niet respecteerd.
Grenzen stellen is noodzakelijk om in je eigen kracht te gaan staan, je waarden waarin je staat te respecteren, om zelfvertrouwen te laten bestaan, zelfzorg… . te Zijn wie je al bent en je niet weg te cijferen uit angst.

Ik herinner me wat door meheen kwam op mijn weg ‘als ik niet zal spreken is het uit angst, en als ik zal spreken zal ik mijn naasten verliezen’.

Het is niet dat ik ze zal verliezen – misschien in contact – maar eerder dat deze mensen die een deel van de weg zijn geweest, dat we elkander niets meer bij te brengen hebben op de weg naar wie we in werkelijkheid al zijn. Of dat de relatie een andere gedaante zal aannemen. Zowieso de mensen met wie de wegen scheiden zullen nooit verdwijnen want zij zijn gewoon een deel van de weg.

En begrenzen is een noodzaak op de weg waar men het Licht verder wil laten zijn op de weg van Liefde.

En hoewel er pijn af en toe voelbaar kan zijn en dit is OK, het mag er zijn, staat ernaast ook vreugde.
Vreugde om de mensen die me respecteren wie ik ben en waar ik de mogelijkheid krijg in mijn waarden te blijven staan. Zo van die mensen waar je bij mag en kan zijn zonder dat er maar een spanning voelbaar is in mijn lijf. Mensen die ontroerd raken door mijn verhaal, mensen die hun hart openen… daar waar pure verbinding kan zijn, daar waar contact in de essentie mogelijk is…daar waar Liefde mag stromen.

Valentijn…