In ieder van ons is het zaad aanwezig van Licht en Liefde.
En heel vaak komen we ermee in aanraking wanneer we iets buiten onszelf waarnemen en het iets diep in ons raakt. Wanneer men dit blijft buiten onsZelf zoeken blijft het zaad liggen, alleen zal het niet de mogelijkheid ontvangen om zich verder te ontvouwen omdat het afhankelijk is van wat buiten onszelf is.
Pas wanneer men, met wat ons raakt, wat binnenin dus voelbaar is aan de slag gaat kan het zaadje zich ontvouwen. Krijgt het wortel binnenin jezelf gaat het zich verspreiden als een opzich levend iets. Het zaadje groeit, vult al je cellen en wat je ooit waargenomen hebt buiten jezelf is in je aanwezig en geef je het jezelf de kans om je te bevrijden.
Wanneer je de weg van bewustZijn blijft volgen zal je gewaarworden dat alles wat ooit buiten je was waar men naar hunkerde je lijf vult zelf buiten de grenzen heen van het tastbare. Terwijl in de andere richting er altijd een grens is waar je tegenaan loopt.
Het is als je lichaam, je voertuig die je even gekregen hebt om hier op deze aarde te vertoeven met de begrenzing van de huid, je het binnenste buitendraait waar de grens verdwijnt en wat vanbinnen oneindig zich in het Universum mag verspreiden.

Weg is dan de bedenking of het idee van de beperking die we onsZelf opleggen door te denken ‘dit heb ik te doen.. dit heb ik te zijn,, dit wil ik, dit heb ik te verwezelijken,dit moet ik, dit wil ik zijn…

En maak je geen illusie hierin komt men ook de stukken tegen in zichzelf die men liever niet ziet of gaat beleven of voelen. Op dit punt heb jijzelf de keuze of ik laat ze hier sluimeren, ze kunnen wel gaan rotten met de gevolgen vandien of ik laat ze samen met het zaad van Licht en Liefde’ naar boven komen. Want ook die delen van onsZelf hebben recht om het Licht te zien.

Dan veranderd je leven van superficieel naar Levendig. Want leven wilt nog niet zeggen dat het Levendig is.