Ik open de deur. De zon schijnt op de kerktoren. Bij de bakker ruikt het lekker naar koffie. Met een boek en een pot koffie aan mijn rechterkant, en wat brood, begin ik mijn dag.

Na het borstelen, de afwas en opruimen, verlaat ik met veel zorg de gite. Op tafel laat ik een pot kweeperen stroop met een briefje voor de hospitalière.
De kleine gite in Cluis is een fijne rustplek. Net als bij veel pelgrimsherbergen is het belangrijk om met zorg om te gaan met de ruimtes en spullen en er dankbaar voor te zijn.

De weg vandaag gaat over veel harde wegen. Het is warm, bijna 20° voor begin november. Wat een geluk, nog maar vijf dagen regen sinds 16 augustus. Een groot deel van de ochtend zing ik langs de weg.

In Neuvy Saint Sepulcre trakteer ik mezelf op een etentje en bezoek ik de basiliek met het altaar in een rond gebouw.
De namiddag breng ik door op velden en graswegen, af en toe praat ik met de koeien, zelfs de stier komt erbij. Het is mooi om te zien hoe een moeder koe voor haar kalf zorgt.
Vlinders fladderen om me heen en de natuur is nog groen. Herten kijken me aan terwijl de avondzon ondergaat. Vroeg in de avond kom ik aan in la Châtre.
Ik breng de avond door in de cinema in een mooie zaal om de film ‘l’école buissonnière’ te bekijken, over natuur, liefde, verbinding en delen.