Het ontbijt. Ik proef de heerlijke lekkernijen van Claudine, wat een pure smaken. Verrukkelijk. Ik geniet na van de gezellige warme avond bij Christian, Muriëlle, Paul, Lorraine en Babeth.
Hoe het ook gezellig mag zijn om samen te tafelen, een ochtend alleen weet ik evenzeer te appreciëren.

Gisteren liet ik ergens de stapschoenen achter tegen een muur – voor de gelukkige vinder – en trok ik mijn trouwe sandalen terug aan. Lucht en vrijheid aan de voeten.
Het idee, of eerder de angst om natte of koude voeten te hebben in deze periode deden me kiezen om eerst bottines aan te doen. Ik ervaar het niet als een must. De sandalen, weliswaar met wollen kousen doen het evengoed. Ook in moerassige gebieden. Ik zou zelf zeggen ze werken zelfs als een rubber bootje.

Een lange tocht doorheen moerassige bossen, een ideaal woongebied voor everzwijnen. Wanneer je ze ontmoet kijken ze je zonder bewegen aan en verdwijnen dan allen samen de onderbosjes in.

In het bos is het niet aangeraden om zich te verwijderen van de getekende weg. Immense gaten, Aven, ondergrondse hangen doorkruisen het bossen.

Trois-Fontaines l’Abbaye. Bezoek ik het grote park die oorspronkelijk van een abdij was en nadien werd er een kasteel gebouwd. Het dorp is in een vierkant gebouwd met daar middenin een grote open plek die vroeger het hart van een vermoedelijk levendig dorp was.
Ik bel aan, aan een groot herenhuis. Een man met baard doet open. “Bonjour monsieur savez vous ou il y aurais un endroit où je pourrais me mettre à l’abri du vent et manger.” “Venez avec moi. Ici, à côté.”

Een laatste duwtje vóór het volgend dorp. Cheminon. Op mijn tong geniet ik van een heerlijk zoetje. De gedroogde knoppen van de eglantier Roos, waarvan ik in het najaar de pitjes heb uitgehaald en het vruchtvlees heb laten drogen. Een vrai régale et très bon pour la santé.

In Cheminon krijg ik onderdak in een leegstaand typisch huis vanuit de regio. Dikke houten balken met daar tussenin leem. Een grote openhaard die de helft van de keuken inneemt. Mijn creativiteit neemt een loopje en begin te dromen hoe ik het huisje zou kunnen inrichten.

Dromen… ik begin te brainstormen.

Wat zijn eigenlijk dromen of zijn het idealen. Wat is het verschil tussen beiden. Van waaruit zijn ze ontstaan. Ken en herken hierin de basisbehoefte en waarden, de reële waarden, niet die van anderen. Ga hierin je eigen weg en niet die van het beeld van een ander over jou, in trouwheid aan jezelf en met een realistisch beeld.
En wanneer men hierin gewaar wordt dat er onvrede van binnen heerst, die je ergens vastzet en je niet meer in vloeiendheid vertoeft, ga jezelf in vraag stellen. Is dit werkelijk van mij. Wat brengt je vrede en vreugde. Daarin ligt de essentie van wat je eigen weg is en laat je stuwkracht, drijfveer Liefde zijn. Geen afgunst, benijden, geen jaloezie wel de ander het gunnen van wat zijn kwaliteiten en mogelijkheden zijn, want deze onvrede blijft enkel maar in je eigen lichaam draaien. Wees eerlijk met jezelf en de ander.

Oeps…
Nog even naar de winkel voor het sluit. Oh, in het midden van het dorp staat een pizza wagen. Ik laat me verleiden.
Na de maaltijd maak ik me de bedenking… hmmm, morgen zal ik weten wat te kiezen voor de maaltijd, want na tien dagen puur voedsel dan weet je lichaam wat het nodig heeft.

Klik HIER voor een kortfilmpje