28 april – Na een stevig Ayurvedisch ontbijt, trotseer ik de wind en grijze wolken. Vanaf Vézelay is de natuur hier veel groener, voller. Veel meer dieren zijn er te zien. Minder koolzaad en tarwe. Er is duidelijk iets veranderd! Een hoofdstuk is afgesloten en zo voelt het ook. Net als in een theater stuk. Een rood gordijn gaat dicht een nieuwe act kan beginnen. Rond 13u kom ik aan in Corbigny. Het begint te regenen. Met een kopje thee op een terras geniet ik van de regen. Nadien ga ik langs de supermarkt om wat voorraad voor de weg. Een noodzaak want vaak zijn de dorpen leeg en is er niets te vinden. Ik loop de rijen af. Overdaad, ik kan geen keuze maken. Chocolade met noten staat wel op mijn lijstje 🙂 Wat kan dit smaken. De weg gaat verder langs mooie paden en tussen weilanden op ‘la voie Romaine’. In Chitry-les Mines neem ik wat grotere stappen na te zien dat de wind is komen opsteken. Juist gezien,  ik kan me net schuilen onder de Lindebomen net naast het monument van Jules Renard. Een schrijver die onder ander het verhaal schreef van ‘Poil et Carotte’. De zon komt terug te voorschijn en neem afscheid van de Lindebomen. Pazy, waar ik zal overnachten verwelkomt me met een laan vol jonge Lindebomen.  Ik voel me net een prinses die wordt verwelkomt. Ik bekijk elke boom één voor één, net alsof ik deze begroet. Ik voel mijn mondhoeken naar boven komen. In het gemeentehuis klop ik aan, een groep kaarters en vraag om een overnachting voor een pelgrim. Een bed bij Rolande.