29 april – Ik neem mijn linkerkous en zie dat het gaatje die ik er gisteren in had gemaakt er niet meer is. Ben ik wel wakker! Ja hoor, Rolande heeft het gaatje gestopt. Lief van haar en ik dank haar met een zoen op de wang. Nog voor ik vertrek ga ik even naar boven om te kijken dat ik niets vergeten ben. Een t-shirt en een paar kousen zijn door mij al ergens achter gebleven. Bij het binnenkomen in de slaapkamer valt het me op dat er een stok dwars op een houtenbalk zit. Ik kijk nog even goed,  ja ik zie wel goed een ‘Martinet’. De eerste keer dat ik dit voorwerp van dichtbij zag was op heel jonge leeftijd en de laatste keer toen alle lederen linten waren verwijderd.  Het doet me vreemd dit hier te zien, in de slaapkamer waar ik heb geslapen.  Ik neem het in de handen. Het ziet er als nieuw uit, onaangeroerd. Het voelt goed. Zou dit ook een afgesloten hoofdstuk zijn? De dag gaat vlotjes en met veel moed kom in aan op de camping van Premery. Een nachtje in een caravan.