3 juli- Chiny – In alle hoeken van de ruimte, spinnewebben. Boven mijn hoofd van die lange linten die als je er tegenaan loopt je haren er blijven in kleven. Ze zien zwart van de vliegen. Nog niet zolang geleden, en met respect voor wie er woont, zou ik deze ruimte niet hebben kunnen binnen stappen. En nog in er slapen. Uit angst. Omwille van het onbekende. Nu zit ik hier met twee jongeren die weten van aanpakken. Ontspannen en zonder alertheid geniet ik van samen een ontbijt nemen.

Fijn om eens achteruit te kijken en mijn groei te kunnen zien en voelen.

De schoorstenen blijven . . .