Mes chaussures sont enveloppées de mauvaises odeurs, cela me rappelle les nombreuses chaussures, l’une à côté de l’autre, dans les auberges de pèlerins sur le chemin de Compostelle.

Le paysage est à nouveau différent. Les bois ont fait place au champs, au maïs et aux différentes céréales.

L’odeur de l’herbe fraîchement coupée. Quelques montées raides. Aux côtés de maisons traditionnelles viennent s’ajouter des nouveaux bâtiments en béton et aux parois lisses.

Un corbeau, un coq, au loin l’horloge de l’église sonne midi. Conifères, arbres feuillus. Encore huit kilomètres de marche avant d’arriver à la prochaine église Saint-Jacques. Au loin, à l’horizon la France, la Belgique, le Luxembourg. Mes pieds et mon moral son encore en forme. Tout à l’heure je vais quitter ce chemin pour me rendre à l’église Saint-Jacques de Gand où je fais du volontariat durant les fêtes gantoises, suivit de dix jours de méditations Vipassana à Dilsen-Stokkem. Je suis curieuse de voir comment ces transitions vont se passer. De séjours dans la nature à l’agitation des fêtes au noble silence de la méditation.

À Messancy, l’église Saint-Jacques domine la ville. Au tour de l’église, le cimetière. Le plus vieux cimetière date du dix-huitième siècle et compte beaucoup de pierres tombales classées. Des jeunes gens sont occupés, brosse à la main à les nettoyer une à une, selon les règles de l’art. Dans la première partie se trouve un grand crucifix classé; il se trouve à l’emplacement exacte de l’église d’origine, détruite en 1847. Contre un mur en face de l’église je profite des rayons de soleil bienfaisants.

Le train. Retour à la maison. Arlon-Bruxelles-Gand (Gent). Sensations étranges. Attendre sur le quai. Près de moi la foule, des conversations téléphoniques agitées et de la musique …

Une plante essaie de survivre parmi le gravier d’entre les rails. Une canette par terre ici et là. Une question se pose: ‘ville ou nature’? Je pense à ma maison. Je ressens une certaine crainte. Au loin les grands conifères. Le silence s’installe en moi. Devant moi dans le ciel, une buse.

GPX Bestanden Chatillon – Arlon

Terug

Rond mijn schoenen hangt een vies geurtje. Dat herinnert me aan de vele schoenen naast elkaar in de pelgrimsherbergen op de weg naar Santiago de Compostela. Het landschap ziet er terug anders uit. De bossen hebben plaats gemaakt voor de velden, maïs en verschillende andere graansoorten. De geur van pas gemaaid gras. Een paar fikse hellingen. Naast de traditionele huizen met ruwe steen komt veel nieuwbouw met beton en afgevlakte muren. Een kraai, een haan, in de verte luidt de kerkklok ‘middag’. Naaldbomen, loofbomen. Nog acht kilometer te gaan en ik ben aan de volgende Sint-Jacobskerk. Aan de horizon Frankrijk, België, Luxemburg. Mijn voeten doen het nog steeds goed. Mijn moraal ook. Straks verlaat ik even deze tocht voor vrijwilligerswerk in de Jakobus cultuurkerk tijdens de Gentse Feesten en tien dagen Vipassana meditatie in Dilsen-Stokkem. Ik ben benieuwd hoe de overgangen zullen zijn. Van wandelen in de natuur naar de drukte tijdens de feesten naar de nobele stilte tijdens de meditatie.

In Messancy domineert de Sint-Jacobskerk de stad. Rondom de kerk het kerkhof. Het oudste kerkhof dateert uit de achttiende eeuw en telt tal van geklasseerde grafzerken. Jongeren zijn ze, met de borstel in de hand, één voor één aan het opkuisen volgens de regels van de kunst. In het voorste deel staat een groot geklasseerd kruis. Dat staat exact waar de originele kerk stond, die vernietigd werd in 1847. Op een muurtje voor de kerk geniet ik van de deugddoende zonnestralen.

De trein. Terug huiswaarts. Aarlen (Arlon)-Brussel-Gent. Het voelt vreemd. Wachtend op het perron. Naast mij een drukte, opgejaagde gesprekken aan de telefoon, gevloek, wandelende muziek… Een plant doet een poging te overleven tussen de keien van de sporen. Een drankblik hier en daar op de grond. Een vraag komt bij me op: ‘Stad of natuur?’. Ik denk aan mijn woonst. Ik zie er wat tegenop. In de verte de hoge toppen van de naaldbomen. Het wordt stil binnenin. Voor mij in de lucht, een buizerd.