22 juni – De nacht bracht geen regen. De dagen blijven warm. De rivieren staan droog. Na 21 kilometer stopt het wandelen voor vandaag. Mijn voetzolen doen pijn en hebben nood aan rust. Ik stop voor de eerste maal in en privé auberge bij particulieren ‘Santa Clara’. Tien bedden. We zijn er uiteindelijk met acht. Twee Fransen, drie vrouwen uit Oostenrijk,  een jong meisje uit Arizona, een vrouw uit California en ikzelf. Alain uit Frankrijk zag ik een week geleden met zijn mooie wandelstok en een rugzak die volledig krom hangde. Ik vroeg hem of ik hierbij kon helpen zodat hij comfortabel de weg kon stappen.  Om één uur ga ik naar de misviering voor Corpus Christi. Een poging tot, voor de mis begint val ik in slaap. Ik verlaat de kerk en ga op een terras om wat te drinken en te eten. Alain is er ook. Nog voor ik ga zitten zegt Alain ” Vous etes une belle femme, Jasmine”. “Merci, cela fait plaisir de entendre cela”, antwoord ik hem met een glimlach. Ik ben wel even mijn woorden kwijt 🙂 . Fijn om dit te mogen horen en waarbij ik kan voelen dat het welgemeend is. We beginnen samen een gesprek. Het was lang geleden dat ik nog eens over  spiritualiteit kon praten.  Nadien keren we terug naar de auberge.  Mijn voeten krijgen een voetbad terwijl ik met anderen op de binnenkoer van de auberge zit. Twee mensen zitten te praten,  Alain is in slaap gevallen. Twee dames zitten rond mij. Ik begin te zingen, iets wat ik voordien nooit zou hebben durven doen.  ’s Avonds gaan we allen samen naar het restaurant.