
Aalbeke
Met een stevige stap, een diepe in- en uitademing verlaat ik mijn geboortestad.
Adem! Ruimte! Zucht!
Op automatische piloot wandel ik langs de Leie. Ontspanning. Ik kan ontsnappen aan de laatste regenbuien. Via Rekkem richting Aalbeke, waar ik blijf plakken in een bekend stekje, een warm nest. Het huis van Rita. Een babbel. Mijn kleurpotloden, een tekening.
Terwijl ik dit schrijf, lig ik te genieten en te relaxen in een bad met zout uit de Dode Zee. Als dat geen verwennestje is. Mijn lichaam en geest krijgen de nodige zorg. Muziek van vreemde oorden op de achtergrond. Mijn ogen sluiten. In de verte hoor ik de vogels, een koekoek.
Een week met zoveel moois is voorbij. Nagenietend en dankbaar om wat is geweest.
Dorloter
Je quitte ma ville natale d’un pas ferme et en respirant profondément.
De l’air! De l’espace! Un soupir!
Je marche le long de la Lys (Leie) sur pilote automatique. Détente. Je réussi à échapper aux dernières averses. Par Rekkem, direction Aalbeke ou je m’attarde dans un endroit bien connu, un nid douillet. La maison de Rita. Une conversation. Mes crayons de couleurs, un dessin.
J’écris ceci en jouissant et en me relaxant dans un bain au sel de la mer morte. Si cela, n’est pas un nid câlin… Mon corps et mon esprit reçoivent les soins nécessaires. Musique de lieux lointains sur l’arrière-plan. Mes yeux se ferment. Au loin le chant des oiseaux, un coucou.
Une semaine vient de passer avec tant de belles choses.
De foto is opnieuw een pareltje. Ik waan mij onmiddellijk tussen het koren. Een zachte bries, heerlijke geuren. Dank je om dit met ons te delen 🙂 En bedankt voor de tip van het Dode Zee zout 😉 Is lang geleden, ga er dringend nog eens kopen.
🙂